Week 3 alweer eerste groepsbijeenkomst Here we Go. En tenminste 1 bekend gezicht, één van de dames van de carrousel zit ook in mijn groep dat is leuk. We moeten even wachten voor we kunnen beginnen dus we zijn wat aan het rond vragen waar iedereen vandaan komt. Dat is zo verschillend de ene komt vanuit het noorden en de andere meer uit de buurt waar ik vandaan kom.
We mochten gaan wegen. 119,8 kg allemachtig Kristy dit kan echt niet!
Toen we begonnen deden we eerst een voorstelrondje met een paar punten die je dan even kon beantwoorden;
- Hoe je heet?
- Waar je vandaan komt?
- Wat jou reden was om dit traject te beginnen?
Jammer dat nog niet iedereen er was maar dat komt vanzelf.
Daarna hebben we echt mega veel informatie gekregen en wie was zo slim om geen schrijfblok mee te nemen?! Deze domme doos natuurlijk :). Gelukkig kon ik van iemand papiertje gebruiken en pennen hebben ze bij Vitalys gewoon op tafel staan. Ik kan jullie wel rustig een lijstje geven van wat misschien handig is om mee te nemen.
- Pen/pennen
- Schrijfblok
- Map
- Insteekhoesjes aangezien geen perforator voor de hand hebt daar en je wel aardig wat papierwerk mee krijgt.
- Fles met drinken (water)
- Eten je moet beginnen aan een ander eetschema dus ook daar mag je gewoon eten.
(let er wel een beetje op dat het niet mega veel geluid maakt dus dat je medemens geen last van je krijgt)
Ik heb een echt hele fijne groep en ook gewoon heel veel dingen waar we ons allemaal in herkende. Ook hebben we een groepsfoto genomen als "Before" (volgens mij maken we in de laatste groepsbijeenkomst een "after te maken"). Ik heb gevraagd of ik die mocht delen, helaas waren er een paar die het niet wouden. Ik respecteer hun privacy dus daarom zal ik geen foto's van hun delen en ook geen namen.
Voor mijn zus die van Zonnebloemen hield.
Na deze groepsbijeenkomst is het heel zwaar voor mij geworden. Ik werd in de avond rond een uur of 11 gebeld. Het gaat slecht met mijn zus (heeft de ziekte van Huntington en nu waarschijnlijk een acute longontsteking). Na overleg met mijn moeder voor de zekerheid een tas ingepakt. Midden in de nacht werd ik gebeld door mijn moeder of we toch die kant op konden komen. De volgende dag toch een moeilijk beslissing voor haar moeten maken. Nu over haar waken tot het zover is. Zo zie je maar dat het leven onvoorspelbaar is.
Dat is dus 1 van mijn grootste onzekerheden. Kan ik mijn nieuwe leven aanpassen op de onvoorspelbaarheid van het leven?!
Ook wil eten en drinken niet meer, dat is 1 van de dingen waar ik me zorgen over maak. Als ik stress heb dan kan ik moeilijk eten.
Reactie plaatsen
Reacties