Voor mijn zus die van Zonnebloemen hield.
Ook deze week een groepsbijeenkomst. Ook deze week heb ik natuurlijk vergeten om een schrift mee te nemen, ach ja hopen dat ik alles ont hou. Ik heb gewoon wat briefjes gepakt en daar wat punten op geschreven. Ook al heb ik nog steeds het idee dat dit alles maar een droom is of een waas heb ik toch het gevoel met "Waar ben ik in vredesnaam mee bezig".
Misschien heb ik er op dit moment ook wel meer moeite mee door wat er privé allemaal gebeurt. Het vraagt veel van mij en ik krijg weinig rust.
De vragen en onzekerheid; Kan ik dit wel? Ben ik hier echt wel geschikt voor? Gaat mijn zelf beeld ooit weer normaal zijn? Kan ik me echt zo aanpassen voor mijn nieuwe leven?
Ik kan je 1 ding zeggen die psycholoog die ik heb heb je niks aan. Het is maar een een apart geval en weet niet zo goed wat ik er van moet denken. Dus voor mijn gevoel kan ik daar niet echt mijn ei in kwijt en dat is wel lastig. Ook de app kan ik nog niet echt lekker me werken. er staat zoveel in dat het geen wat je nodig hebt niet kan vinden, wie weet komt dat nog.
Heb dit keer er wel aan gedacht om een map mee te nemen met alle papieren er in. Ik had dus gelukkig alles bij de hand behalve schrijfpapier.
Reactie plaatsen
Reacties